|
Suknie typu round gown nie miały otwartego przodu spódnicy. Tył doszyty był do stanika, przód, po ułożeniu w fałdki lub zmarszczeniu wszywano w wąską oszewkę z końcami do wiązania. Po zawiązaniu zapinano stanik - mógł być zapinany na hftki lub sznurowany. Fason ten lubiany był przez panie ze sfer mieszczańskich jako model skromny i elegancki. Potrzeba było na taką suknię znacznie mniej materiałów niż na suknię "en tablier" (otwartą z przodu i z druga spódniczką), tym bardziej, że zdobiono je niezwykle skromnie lub nawet rezygnowano ze wszystkich zwyczajnych ozdór - falban, koronek czy drapowań. Round gown popularne były wsród amerykańskich osadniczek i kwakierek, toteż największa ich kolekcja znajduje się w muzeach USA, ale pojawiaja sie także we francuskich grafikach żurnalowych. Szyto je z tkanin gładkich lub drukowanych, z lnu, drukowanej bawełny lub lekkich wełen. Ten model, z lnu drukowanego w orientalne stylizowane kwiaty i przybrany gładką satyną, uzupełniliśmy gładkim muslinowym czepkiem wg ryciny Daniela Chodowieckiego, fartuszkiem, fichu z falbanką i falbanami przy mankietach haftowanymi ściegiem łańcuszkowym.
|
