Suknia i płaszcz Katarzyny Habsburżanki, trzeciej żony Zygmunta Augusta
wg portretu Mistrza PF z 1557r.

	Nota biograficzna. Katarzyna Habsburżanka (Austriaczka) - ur. w 1533r. w Wiedniu. Otrzymała dość staranne wykształcenie jak na owe czasy i wraz z resztą rodzeństwa wychowywana była skromnie i surowo. W 1549r. została żoną Franciszka III Gonzagi i księżną Mantui, a pół roku później wdową. Po śmierci Barbary Radziwiłłówny Habsburgowie zaczęli swatać owdowiałemu królowi polskiemu młodziutką księżnę a strona polska przyjęła te starania przychylnie, chociaż Zygmunt August nie wykazywał osobistego zaangażowania. Ślub miał miejsce w 1553r. w Krakowie. Nie była urodziwa, opisywana jest jako otyła, niezgrabna i pozbawiona wdzięku, ale inteligentna, wykształcona i wykazująca zainteresowania polityczne. Mimo nadziei na udane małżeństwo między parą królewską szybko nastąpił rozdźwięk, którego wynikiem było po kilu latach całkowite oddalenie Katarzyny przez króla i podjęte przez niego starania o unieważnienie małżeństwa. W 1556r. na rozkaz męża opuściła Polskę i osiadła w Linzu gdzie zmarła w 1572r., kilka miesięcy przed Zygmuntem Augustem.
	Nota kostiumologiczna. Na przechowywanym w Monachium pełnopostaciowym portrecie królowa nosi suknię ze złotogłowiu we wzory roślinne o wielkim raporcie, z rękawami rzezanymi na główce i na całej długości z przodu, łączonymi małymi jubilerskimi zapinkami. Przez powstałe w ten sposób pęknięcia wyciągnięta jest biała podszewka tworząc dekoracyjne wypustki. Suknia jest głęboko wycięta, ale dekolt zasłania marszczona koszula sięgająca pod szyję i wykończona niewielką krezą. Na suknię założony jest płaszcz hiszpański "ropa" o kroju trapezowym, zwisający swobodnie z ramion, przybrany trzema rzędami złotego galonu lub drobnych ozdób. Głowę królowej okrywa czarny beret nałożony na czepiec ze złotolitej tkaniny. Uzupełnieniem są klejnoty - naszyjnik i sznur pereł z pięknymi zawieszeniami.